Her ay okumaya çalışıyorum Sait Faik kitaplarından bir tane. Yetmiyor ama ne yapalım idareli gitmek lazım. Sayıları çok az artık. Bu ay Alemdağ’da Var Bir Yılanı okumak istedim. Kitaba başlar başlamaz bitmedi bu kez.

Her ay okumaya çalışıyorum Sait Faik kitaplarından bir tane. Yetmiyor ama ne yapalım idareli gitmek lazım. Sayıları çok az artık. Bu ay Alemdağ’da Var Bir Yılanı okumak istedim. Kitaba başlar başlamaz bitmedi bu kez. Az biraz daha uzun sürdü. Neden derseniz bu kez daha derin gibiydi hikâyelerin derinliği. Boğulmamak lazım dedim ve az biraz yavaştan aldım inişi. Sait Faik’ten farklı hikâyeler, farklı hayatlar okuyoruz yine. Fakat bu kez dediğim gibi derinlikleri biraz daha derin öncekilere göre. Biraz daha bir şeyleri demek isterken kapalı demiş gibiydi yazar. Anlatmak istemiş ama susmuş, yazmak istemiş ama yazmamış anlaşılsın istemiş gibiydi. Özellikle İki Kişiye Bir Hikâye çok beğendiklerim arasına girdi. Hakikaten etkileyiciydi ve çok düşündürücüydü. Kitabı kapatmak gerekiyor her hikâyeden sonra. Biraz düşünmek, o yaşattığı hayatın içine girip, bir süre orada yaşamak gerekiyor gibiydi sanki. Bende öyle yaptım her hikâye bitiminde kapağını kapatıp kitabın, düşünmeye değil, orada yaşamaya başladım. Güzelde oldu. Hem de çok daha güzel oldu. Sait Faik için zaten söylenecek bir şey yok. Her kitabında ayrı dünyaları getiriyor sokuyor kafamıza. Bu kez yine aynı şeyi yapıyor ve bize başka başka hayatlar, başka başka hayaller sunuyor. İyi okumalar. Kitap adı: Alemdağ’da Var Bir Yılan Yazar: Sait Faik Abasıyanık Yayınevi: İş Bankası Kültür Yayınları Sayfa: 136 Baskı: 2016 Tür: Hikaye Alemdağ’da Var Bir Yılan – Sait Faik Abasıyanık Arka kapak; “İşte karşı karşıyasın. Haydi bakalım. Söyle söyleyeceğini. De diyeceğini. Dinler de. Tatlı tatlı dinler de. Sevgiden söz aç. Ne çıkar; o seni anlarsa değil, sen onu anlarsan bir şeyler olacak. (…) Birdenbire bulunduğumuz odanın kapısı açılıverdi. İçeriye rüzgâr girdi. Soğukla beraber yapraklarını dökmüş bir ağaç girdi. Ağacın arkasından duman, dumanın arkasından bir kuş, kuşun arkasından bir bulut girdi.” “Yılan Uykusu” adlı öyküden. Kaynak : kitapveyorum.com