Yeni ve genç yazarlarımızdan Sümeyra Yıldırım geçtiğimiz aylarda ilk kitabı olan “Yokluğumun İki Yakası” isimli şiir kitabı ile yazın dünyasına ilk adımını attı. Kendisiyle gerçekleştirdiğimiz keyifli röportajımızın ayrıntılı şöyle:

 

Merhaba Sümeyra Hanım. Röportaj teklifimizi geri çevirmediğiniz için teşekkür ederim.

Rica ederim. Bu fırsatı verdiğiniz için ben teşekkür ederim asıl.

 

Öncelikle biraz kendinizden bahseder misiniz?

Elbette. 16 Haziran 1989 tarihinde Sakarya’da doğdum. 5 yaşından sonrası Kocaeli’nin Kartepe ilçesine bağlı Acısu beldesinde geçti. İlkokul, ortaokul, lise derken tam bir Kocaeli aşığı oldum çıktım.  Şiirle tanışmam ise İl Emniyet Müdürlüğü’nün 10 Nisan 2002 polis günü için düzenlediği şiir yarışması dolayısıyla oldu. İlk yazdığım şiir polis şiiriydi ve derece yapınca… Şiirle doğan güneş, şiirle atılan adımlar, şiirle dalınan uykular, şiir eşliğinde salepler ve polis bir eş. Kısacası ille de şiir ille de şiir. Hayata bakış açımı merak edenler için bir iki cümle söylemem gerekirse hep çocuk kalmaktan yanayım. İçinizdeki çocuğu hiç kaybetmeyin ve başkalarını mutlu etmeye çalışırken kendinizi kendinizden mahrum bırakmayın.

 

Gerçekten çok güzel bir bakış açınız var. Peki kitabınız konusu nedir?

Şiir kitabı olduğu için belli bir konudan bahsedemiyorum. Duygulara dair bütün gelgitler mevcut. Aşktan ayrılığa, yalnızlıktan huzura, mutluluktan ölüme, sevmekten nefrete, arayıştan çaresizliğe, yokluktan varlığa. İnsana dair ne kadar duygu varsa…

 

Şiir de zaten duyguların dili değil midir? O zaman şöyle sorayım. Kitabı yazarkenki hedefiniz neydi?

Benim kitabı yazarken iki hedefim vardı: İlki, kendini yazılı olarak anlatamayanların bir şiirimde dahi olsa kendini bulmasıydı. Çünkü kişi kaçtığı duygularıyla ne kadar çok yüzleşirse durumu o kadar kolay kabulleniyor. Bu konuda çok güzel dönüşler oldu. Şiir yazabilseydim kendimi bu kadar güzel anlatamazdım diyenler… Oysa şiir duygularla değil sözcüklerle yazılıyor. İkinci hedefim ise yazarlık dünyasına adım atmaktı. O adımı emekleye emekleye attım şimdi sıra yürümekte.

 

Peki bundan sonra yazarlık ya da şairlik konusunda ileriki hedefleriniz nelerdir?

Aslında polisiye bir roman yazmak istiyorum ama şiir o kadar vazgeçilmezim olmuş ki roman diye başlıyorum ortaya şiir çıkıyor yine. Sırada deneme kitabım var. Ardından mutlaka o polisiye roman gelecek!

 

Çok güzel bir hedef gerçekten. O zaman merkala bekliyor olacağız biz de. Son olarak söylemek istediniz şeyler nelerdir?