Görselliğe saplanıp kaldığımız için hıncımızı oyunculardan alıyor ve ekranın ardında kalanlara tek bir laf etmek aklımıza gelmiyor. Mesela hiç hoşlanmadığımız ve tepki üstüne tepki yağdırdığımız bir projede yer alan oyuncuların dışında o projedeki bizim görmediğimiz imza sahiplerinin farklı bir görsel kadroyla yaptıkları diğer projede tepkimizi devam ettiriyor muyuz? Pek sanmıyorum, o oyunculara tepki gösterip artık onları takip etmeyerek onları cezalandırırken asıl imza sahiplerine aynı tepkiyi vermiyor ve onlara para kazandırmaya devam ediyoruz. Bize uygun olmayan her programı üst kurula şikâyet ederken üst kurulun sessiz kaldıklarına tepki vermiyoruz. Olur olmaz cezalar yağdırırken böyle bir kavramı yerleştirmeye çalışan bir diziye neden sessiz kaldıklarını sorgulayabiliriz pekala. O zaman olay “düşünce özgürlüğü” kavramına kadar gidiyor. Onlar gibi düşünmeyene tüm kapıları kapatıyorlar diye onları eleştirirken bu sefer eleştirdiğimiz duruma biz düşüyor olmuyor muyuz? Toplumun genel ahlakı diye bir sav atarız bu sefer ortaya. Kime göre diye cevaplarız ve bunun sonu gelmez. Ben tüm yayın organlarının her türlü düşünceye açık olmasını savundum, bize uysa da uymasa da. Şimdi bu düşünceyi savunurken “bu dizi insanlarda çok eşlilik kavramını yerleştiriyor” deyip kaldırılması gerektiğini nasıl savunabilirim ki? Kendimle çelişmez miyim? Ama bu kadarı da olmaz ki ya diye isyan ediyorum. Kendimle çelişmemek adına, düşünce özgürlüğü diye buna da sessiz kalamayız ya. Toplumumuzdaki kadın eşitliğini her yere ulaştırmak için yıllarca çabalaşmışken, çok eşliliği kaldırmak için o kadar uğraşmışken şimdi televizyon sayesinde bunun yerle bir edilmesine sessiz kalmak, hem de bunu “düşünce özgürlüğü, demokrasi” gibi mücadelesini verdiğimiz kavramlarla yapmak kendiyle çelişmektir bence. Kimse kusura bakmasın, böylesine ahlaksız kavramlar, bu kutsal kavramları kullanarak insanlarımıza enjekte edilemez.

 

                                                                                             ayseaksayy@hotmail.com